18.3.09

Po vijnë ata, të rinjtë fringo

Transkript i moderuar i një bisede super intelektuale, debati konstruktiv dhe shembullor të politikanëve të rinj në Shqipëri. Përfaqësohen me super dinjitet në emisionin Opinion nga: Ajola Xoxa, Juela Mecani, Gert Bogdani, Erisa Xhixho, Arbër G99 dhe një çupë nga Fatmir Mediu.

Titulli i poezisë: Bij idiotë të nënës, kë të qaj më parë.

Lexim të këndshëm

- Unë jam shumë e mirë, se gjyshja ime është nderi i kombit.
- Ti? Po ti moj Ajolë vure një shall të zi në 15 Mars e derdhe lot krokodili.
- Tamam, tamam, mirë e thua Juela, lotë krokodili. Se lot të vërtetë derdhëm vetëm ne, të rinjtë e LRI-së, që marrim shembull nga udhëheqësi unë shpirtëror, nga më i miri dhe më i ndershmi politikan sot në Shqipëri. Ja të ngrihem në këmbë ta dëgjoni të gjithë.
- Ulu moj ti, se s’më është ngritur asnjë njeri në këmbë në Opinion në 12 vite emision mua.
- S’dua të ulem Blendi. Se Ilir Meta është politikani më i mirë i këtij vendi. Dhe ne të rinjve duhet të na hapni dritën jeshile. Se këtu, e vetmja që po flet me mend në kokë e që po jep alternative zgjidhje jam UNE. Nuk e shikon?
- Avash moj Erisa, avash, se boll të dëgjuam. Po juve t’ju vijë turp që bëni protesta paralele, se ju kanë shteruar idetë.
- Mbylle moj gojën ti, që ke ardhur këtu për dashuriçka.
- Ju s’i keni sytë në ballë të shikoni arritjet e padiskutueshme të kësaj qeverie. Se presidentin cek e tha me gojën plot që Shqipëria meriton të aplikojë. Dhe zoti Sali Berisha është njeriu që mundësoi rritjen e mirëqenies për të gjithë shqiptarët.
- Cilët shqiptarë moj vajzë? Me kë flet ti moj zëdhënëse?
- Po ti kush je, përfaqësues i G69-ës a 99-ës si ia keni vënë emrin vetes?
- Arbër, Arbër lere. Të lutem. Po të lutem të thashë, lere se merrem unë me të. Unë si Ajolë, që kam punuar dy vjet në OKB, katër në KBO e gjashtë në OBKCSRP, që e kam gjyshen nderin e kombit, më vjen turp që të dëgjoj për nënën, djalin, motrën dhe gjyshen e të tjerëve. Po gjyshja ime ka qenë nderi i kombit. Me Gertin kemi qenë miq. Bashkë kemi qenë kur i ke thënë Ramës “ti je e ardhmja e këtij kombi”. Sot je deformuar. Kurse unë jam shumë e zgjuar. Hë, hë, hë, ca do më thuash?
- Po unë jam votuar e më kanë zgjedhur, ty s’të ka zgjedhur akoma njeri.
- Po unë jam shumë e zgjuar.
- Në fakt këtu më e zgjuara jam unë. Se LRI është forcë e madhe. Se ne meritojmë të marrim pushtetin.
- Me thënë të drejtën, Partia Republikane është më e mira. E treta në radhë që në krijimet e veta. Por shembulli i politikanit të vërtetë e të suksesshëm vjen vetëm nga udhëheqësi ynë. Shoku Fatmir Mediu ka tiparet e një politikani modern...
- Rri moj aty ti me gjithë Mediun e Gërdecit.
- Ministër i dështuar, e ashtu i ka zgjedhur edhe pasaradhësit. Ja, ne, pasardhësit e LSI-së jemi dinamikë, plot energji, dinamizëm e gjithë inteligjencë. Shikoni sa bukur po flas unë.
- Po boll fole moj Erisë, boll me gjithë LRI-në tënde. Tani, qeveria e zotit Berisha mbështet të gjithë të rinjtë, por ne jemi qeveria e ndryshimeve, qeveria e sukseseve, qeveria e NATOS, e BE-së.
- O znj. Mecani. Shkoni tregojuani fëmijëve këto përralla, se këtu nuk të beson kush.
- Arbri, Arbri, o Arbri, po lere, dëgjon tani. Sa interesant paske qenë. Lere se merrem unë më Juelën, të lutem. Se unë kam mbaruar jashtë. Dhe gjyshja ime është nderi i kombit. Dhe kryetari im është vizionar që shyqyr që e kemi. Por unë jam e edukuar jashtë. Dhe jam shumë e aftë profesionalisht. Unë jam juriste. Dhe jam shumë e aftë...dhe me Gertin kemi qenë miq.
- Po boll me këto miqësira se e morëm vesh. Ndonjë gjë tjetër të ka porositur kryetari të thuash?
- Unë jam shumë e zgjuar....
- Këtu më e zgjuar jam unë, se LRI është forcë e madhe....
- Avash moj avash, se e pamë LRI-në tënde dhe shallin e zi të Ajolës me lotë krokodili, që s’iu vjen turp që shfrytëzoni politikisht fatkeqësinë e tjetrit...
- Turp t’ju vijë juve, Juela, që manipuloni një komb
- Turpin mbaje për vete ti G69-sh...
- S’të foli njeri ty Gerti
- Dëgjomëni pak ore, se ne jemi e ardhmja e politikës dhe e këtij kombi
- Po pse të flasë vetëm Ajola? Unë flas më mirë!
- Pushoooni, se do mbyll emisionin.
- Unë dua të flas o Blendi, po ku të lë Arbri me Ajolën?
- Aman edhe ti Erisë se na kënaqe me këtë dinamizmin e LRI-së
- Ulu moj të thashë
- Nuk ulem dot, se ajo po flet kot më kot
- Qepe moj ti
- Po ku dini ju t’i shihni gjërat
- Ju keni zgjedhur politikën e mashtrimit, kurse ne atë të idealizmit
- Kush flet për idealizëm?
- Ti?
- Unë?
- Unë, unë, vetëm unë, unë, unë...edhe shefi im. Unë....
- oooooooooooooooooOOOOOOOOOOOO natën e mirë. Opinion kthehet nesër . Me të vjetrit!!!!!!

16.3.09

Një vonesë e vogël


E ka marrë shumë ngadalë ardhjen sivjet pranvera. Po me gjithë një prerje të hollë sot, e pakta erë që frynte në Dajt i ngjante më tepër flladit të vonuar e të penduar. Por edhe gjithë hezitim.

Rrezet vinin sot më të ngrohta sesa kalorioferi që ka orë të tëra që rri ndezur. Kafja shijoi më gjatë. Qetësia më thellë. Shpresën ta vret pak qartësia e saj, teksa ulur mbi ballkonet e shumta prej betoni që i kanë ndërtuar sipër, Tirana duket e zhytyr si përherë në tym.

Re pluhuri mistike. Po ajo të paktën duket, kurse thithësit e saj jo.

Tirana m’u duk e bukur nga larg. Por corba që vlon brenda saj ndjehej edhe pa u parë.

E ngadaltë edhe pranvera. Po mirë që u duk të paktën, me gjithë vonesën e saj të vogël.

14.3.09

Telebashkia, Mr. Kriza, GShkoza, Bogdani dhe të tjerë

Kamerat udhëtojnë kudo ku shkon Edi Rama. Lajmet janë himn i punës së tij të lavdërueshme ( të asaj të tanishmes, se me të shkuarën po merren Gerti Bogdani e Gazeta Shqiptare). Emisionet janë të ngarkuara me elozhe për “kreun e socialistëve” (togfjalësh i ardhur në majë të hundës); e dirigjimet e të gjitha gjërave të transmetueshme e të pa-transmetueshme, lindin vetëm nga ai, kryebashkiaku, pronari i Telebashkisë, i njohur ndryshe si “Top Channel”.

S’janë akuzat e mia, jo. Kryeministri m’i tha këto xhevahire tek kuvendonte tek televizioni kombëtar e shumë i pavarur Klan të enjten që sapo kaloi. Atje edhe më ndriçoi kur më tha se televizionin që s’merret me njerëzit e vdekur, (se s’ka lezet), e quajnë “telebashki”. Kurse pronarin e saj Mr. Kriza.

Mua m’u dukën shumë interesante të dyja.

Ka kohë që më bezdis Mr. Kriza në fakt. Është shtuar alergjia ndaj tij kur Bogdani nga PD-ja e GSH-ja nga Shkoza filluan të gërvishtin plagën e një njeriu që Mr. Kriza e la në krizë fatkeqe, ish bashkëshorten e tij, Matilda Makoci. Ajo për mua ka qenë një ndër aktoret më të dashura. Dhe gjithmonë më del parasysh me fytyrën e trembur e sytë e hapur nga frika teksa hedh rrobat në lavatriçe tek filmi “Hije që mbeten pas”. Mbase nuk po aktronte. Shumë i thellë ai tmerr në sytë e saj për të qenë thjesht aktrim.

Por, Mr. Kriza e shkatërroi atë grua, më thotë Gert Bogdani. Sot ajo jeton keq, më thonë ata nga GShkoza. Kurse Telebashkia s’më thotë asgjë. Jo se kam kuriozitet të tepruar, por, më ka pëlqyer shumë ajo aktore...dhe atëherë nuk e njihja Mr. Krizën. E kur ai arriti të shuajë dritën në sytë e saj, ç’mund të më bindë mua se nuk do i vërë kryq dhe të ardhmes sime? Lajmet e porositura të Telebashkisë do më bindin? Po kur ky njeri është treguar i rrezikshëm me familjen e tij, ç’do ta pengojë atë të jetë i tillë me mua si qytetare, kur vetë të bëhet kryekrizë? Një njeri që nuk ruan dot familjen e tij, si mund të kryeqeverisë një popull të tërë?

Telebashkia hesht për këtë pikë. Ashtu si heshti për ish armikun e Mr. Krizës, Z.Fatos Padrino Nanon, që Telebashkia nuk ia nxorri fytyrën në ekran sa ishte akoma pronari zgjuar. Në lajmet e pasmesnatës po, por në kryesoret ëhë, s’ka numra.

Dhe sot, më 14 Mars, Telebashkia e mbushi me vepra të tij edhe ditën e verës. “Rock the block”, “Viva Ciljeta me idiotësitë e veta”, “Ekspozitë nudo në Iliria” e “Lum ne c’na jep telebashkia” ishin lajmet kryesore në televizionin më të shikuar në vend.

Bashkia kishte organizuar një lumë me aktivitete piktoro-fshataro-zgjedhoro-lekiste sot. Shoku kryeministër me shokun kandidat për bashkë-qeverisës kishin shkuan në Elbasan, kështu që Telebashkia e kishte tërë Tiranën për vete sot.
Edhe shyqyr, se do kishim ngelur pa informuar për gjithë ato aktivitete të rëndësishme që burojnë nga mendja e kryetarit.

E tek shoh Telebashkinë dirigjuar nga Mr. Kriza (gjithmonë sipas kryeministrit, tek i cili nuk ka krizë të ma tundë besimin), më vjen keq për manipulimin që votë-dhënësit panë edhe me sy bulevardit. A akoma më keq, që rrugës për në shtëpi nuk shohin atë ndryshimin që shohin prej Klanit.

Po mbi të gjitha më shqetëson e kaluara e Mr. Krizës që lajloset nga Telebashkia. Aty, veç aty rrinë shqetësimet e mia.

Tani, rrinë pak edhe tek televizioni kombëtar e i pavarur Klan, që nuk ka të ngopur me shifrat e investimeve në Shqipërinë që ndryshon; edhe tek yjet e rëna të qeverisë e të pushtetit; edhe tek inteligjentët e politikës, tek pretenduesit për deputetë; tek të gjithë filozofët shqiptarë të shekullit XX e XXI, tek shkalla e laaaaaartë shumë e moralitetit të kryeministrit tim... Por jo, asgjë nuk më duket aq interesante sa Telebashkia dhe Mr. Kriza.

Interesante, si hije që mbeten pas!

8.3.09

Femërzimi i 8 Marsit

Ministri i kulturës na c’kulturoi një femër edhe u nxeha shumë këtë javë. Jo thjesht me Pangon, po edhe me ata që hiqen si të ndershëm duke i treguar gishtin vetëm atij, e në fakt janë po aq, në mos më të ndyrë se ai.

Po u nxeha vërtet me hipokrizinë e ngjarjes dhe keqpërdorimin e saj. Aq shumë madje, sa harrova fare se në fakt, unë jam një anti-feministe që duhet të bëj autokritikë. Po që nga e enjtja e deri sot, i dhashë katër ditë pushim kritikës e autokritës ndaj zëtit që më ngjallin ca gjallesa që gjinisht, janë femra.

Isha më mirë kur sektorin e nervave e të kritikës ma kishte zënë Pango e langojt që gjoja e kryqëzuan atë. Isha mirë…por m’u desh të lëviz sot.

Doja të harroja që ishte 8 Mars, por u kujtova dje për të, e rreshtova ca kërkesa që një grua duhet t’i mbante parasysh sot, para se të dilte për të ngrënë drekë me zyrën, apo para se të blinte lule, corape, sapun, krem të shtrenjtë, manikyr, këpucë, kostum apo djallin vetë.

Edhe sikur të doja të harroja, nuk më dhanë asnjë shans. Grumbull grash gjithandej. Me kostume lajle-lule, me këpucë e me cizme, me minifunde e me canta leopardi, me lule e me buzë flakë të kuqe, me dekolte e pa dekolte hic. Turma me qeshje fallco që s’dinin të pushonin një sekondë.

Flokët ngjyra-ngjyra e forma-forma; serioziteti per festimin e tetë Marsit në maksimum. Lokalet të gjitha plote me gra. Disa syresh me muzikë në kupë të qiellit, e gratë që kërcenin me buzët vesh më vesh: “Koka në Stambollë more, e trupi në Janinë, të shtrinë Ali Pasha more, e o Pasha të shtrinë….”!!!!

…………….

Ja gëzuar të gjithave. Gëzuar festën. Gëzuar tetë Marsin…!

U gëzofsha mendtë të gjithave. Doni edhe 30% në parlament pale. Me 8 marsesha si puna juaj, e Jozefines, e Mesiles apo e Guxhollit, do gëzoni se s’bën, e do na zbardhni faqen.

Mbi c’farë principesh jetojnë këta njerëz? Do jem njeriu më i lumtur kur ta marr vesh!

7.3.09

Nga pak Pango gjithandej

Fiks fare i punoi një rreng Ylli Pangos, e pas saj, Fiksi na doli hero e Pango viktimë.

Në video, zoti Ministër, (që edhe statujë të jenë femrat, nuk i rezistoka dot tundimit), përzien pozicionin e tij publik me një institucion privat që e drejton po ai vetë, ku bëjnë punë të dyfishtë (apo edhe më shumë) njerëz që punojnë edhe në Ministri.

Me ca fondesh mbahet ky institucion privat? Sa është abuzuar me Ministrinë për financimin e tij?!!! Do i mësojmë ndonjë ditë tjetër. Për momentin jemi të zënë më “turpin”.

Realisht, pas ndjekjes për herë të tretë apo të katërt të videos, thirrja e parë që më doli ishte “maskara”, pastaj idiot, i ndyrë, i pafytyrë, derr, e të tjera reagime momenti me radhë.
Pastaj m’i zunë sytë surratet e shqetësuara të meshkujve elitarë shqiptarë, që shqyenin gojën nga habia. E zbrazën të gjithë arsenalin më egër se unë në momentin e parë....Pastaj....filluan të bëjnë moralistin.

Të gjithë, pa asnjë përjashtim të vetëm, meshkujt e pangopur e plot instinkte shtazarake e vetë-ngopje, dënonin Pangon, mbronin viktimën Pango, qortonin yllin që u shua nga pakujdesia...e na jepnin mësime morali.

Dhe imoraliteti më i madh qëndronte në sytë e këtyre njerëzve që sqarojnë opinionin publik, por që vetë janë shokët e idealit dhe veprimit si ai që gjykonin.Të gjithë shtazarakë në sjellje, në fjalor, në moral; që nga emisioni i shpifur me adoleshente që kërcejnë lakuriq e që kalojnë kritere më të forta se ato të Pangos, e deri tek drejtuesit e pangopur me gjoba, para, tangërllëk e vetë-vlerësim të shpifur, e deri tek drejtuesit e emisioneve të moralit pa pikë morali.

Pse s’vë fiksi një kamera të fshehtë në ambientet e veta, e të na japë shembullin e moralit? Ky emision dhe ky televizion që një femre i mohuan edhe vdekjen, jo më dinjitetin!

Hipokritë deri në palcë. Hipokritë e bastardë të hipokrizisë.

Mjaft bëtë si të zgjuar maskilisht. Në shumicën e meshkujve shqiptarë, me apo pa pozitë, jeton një Pango. Madje edhe brenda atij që e shkarkoi se i prishi moralin! Në mos moralisht, Pangot brenda meshkujve jane pa fytyrë, manipulues, abuzues, të pamoralshëm, te pavlerë, të ulët, arrogante, narcizë, mbizoterues, dhunues, ose një perzierje e te gjitha tiparave bashkë. Masa ndryshon, por ngelet e pranishme.

Na mbytët me këto instinkte bazë...dhe e bëtë femrën shqiptare të përdalën e hipokrizisë.